Lęk przed porodem wzmaga się w trzecim trymestrze ciąży. Jest obserwowany zarówno u pierworódek, jak i wieloródek. Organizm kobiety ciężarnej, dzięki mechanizmom regulującym poziom lęku, dąży do neurohormonalnej homeostazy, warunkującej stabilizację reakcji lękowych. W okresie ciąży obserwuje się u matek chwiejność emocjonalną i większą podatność na zmiany nastroju. U kobiet spodziewających się dziecka, pomimo, iż poziom lęku wzrasta, reakcja układu krążenia na stres oraz poziom hormonów reakcji stresowej (m. in. kortyzolu), nie ulega znaczącym zmianom.
Objawy lękowe pojawiają się początkowo w postaci koszmarnych snów, nawracającego niepokoju, co może zaburzać funkcje zawodowe i powodować trudności w codziennym funkcjonowaniu. Patologiczny strach może pociągać za sobą dodatkowe objawy psychosomatyczne. U kobiet ciężarnych doświadczających tokofobii częściej stwierdza się bóle brzucha, oraz obserwuje się niepowściągliwe wymioty.
Leczenie lęku przed porodem powinno opierać się na pracy psychoterapeutycznej i polegać na niesieniu pomocy kobiecie w kontrolowaniu przebiegu ciąży i związanych z nią obaw. W zależności od siły objawów poleca się różne rodzaje i natężenie psychoterapii, poprzedzone konsultacją psychiatryczną. Rozpoznanie tokofobii, jako rodzaju zaburzenia psychicznego z kręgu fobii powinno być stawiane przez lekarza psychiatrę. Leczenie i prowadzenie cierpiącej kobiety powinno być oparte o współpracę psychiatry, psychoterapeuty , lekarza położnika oraz położnej. Najważniejsze jest jednak zapobieganie tokofobii poprzez prowadzenie odpowiedniej edukacji przedporodowej, która oprócz dostarczania kobietom rzetelnej wiedzy powinna zawierać elementy pracy z emocjami, nauki radzenia sobie z bólem oraz metod relaksacji.
Zapraszam na konsultacje kobiety ciężarne, które doświadczają lęku i obaw związanych ze zbliżającym się porodem.